Nga Mira Kazhani/ Kur i telefonova për një intervistë, u përgjigj shpejt duke sqaruar se ishte në seancë plenare dhe se ishte “okay”. Qe një “chat” i shpejtë dhe pa mëdyshje.
Belind Këlliçin e kam dëgjuar fillimisht nga një histori dashurie. Ajo me Anën, (nga një familje publikisht e majtë) që vijon të jetë po aq e fortë, sepse vetëm në diktaturë biografitë përbënin herezi. Më vonë e kam ndjekur dy a tri herë në ekran ku të linte shijen e një zëri të qetë në PD, jo fort e zakontë. Një djalë i ri i artikuluar, dhe me ambicie në politikë. 34 vjeçari, që eshtë deputet dhe kryetar i Forumit Rinor Demokratik, ka studiuar në SHBA, dhe këtë e tregon me një lloj krenarie dhe përmbushje në kafen pas intervistës. Është i dëgjueshëm dhe llogarit mirë frazat dhe mesazhet. Pyetjeve të mia iu përgjigj pa u gëlltitur.
Për Lulzim Bashën thotë se ai ka harxhuar të gjitha kartat. “S’kemi lënë fshat, qytet, lagje, nëpër Shqipëri pa shkelur që ai të fitojë” -thotë ai dhe ja ku jemi.
Ndërsa për Berishën ka admirim si politikan race, si një krijesë e lindur për të mobilizuar. Për mirë apo për keq, nuk ka rëndësi për Belindin. Ai është i vetmi motor që edhe pse afër 80-ave, arrin të ndezë militantët dhe simpatizantët e PD edhe pse rreket të thotë se nuk vuan nga kulti i individidit dhe se sot doktori është në shërbimin e fundit për PD – ndoshta një mjet për ta çuar partinë drejt një rithemelimi. Pa të (Berishën) por prej tij!
Gjatë gjithë intervistës u përpoqa të kuptoj se si e sheh PD një djalë i ri, që nuk ka qenë pjesë e tortave të pushteteve, që ka një shkollim amerikan, a e mendon veten një ditë kryetar?
Nëse ka një PD pa Berishizmin. Nëse po luftohet për dinjitetin e Berishës apo për të ardhmen e Partisë më të madhe në vend?!
Ai jep përgjigjet dhe parashikimet e veta. Kuptohet, saç mund të ketë parashikim në këtë botën politike me të papritura, andrralla, rregulla loje që ndryshojnë herë nga brenda dhe herë deri nga Amerika larg.
Intervista e transkriptuar
Mira Kazhani: Dhjetori për Shqipërinë ka një simbolikë politike. Vetë demokracia ka ndodhur në ditët e ftohta të dhjetorit atëherë kur pa drita dhe ujë çmohej më qartë liria kam idenë. Ky dhjetor është pak i çuditshëm për politikën shqiptare. Ndoshta ai dhjetori i para 30 viteve nuk do ta mendonte se shumë punë do të shkonin kështu. Dhe nëse ka nga ata që janë në zor të madh sot, ata janë demokratët shqiptarë. Të vendosur para një zgjedhjeje të vështirë, të lehtë jo e jo, por edhe frustruese, demokratët duhet të marrin anë mes Sali Berishës dhe Lulzim Bashës sot. Njëri ka Amerikën nga pas, tjetri e ka Amerikën kundër. Njëri i ka sjellë në pushtet, tjetri nuk i ka sjellë dot. Unë kam zgjedhur të flas për opozitën me një demokrat. Është një djalë i ri që nuk ka provuar pushtetin e askujt, Belind Këlliçi.
Belind Këlliçi: Faleminderit për ftesën! Kënaqësi të jem këtu mes jush sot!
Mira Kazhani: Faleminderit Belind!
A mendon kështu si unë dhe si një pjesë e mirë e shqiptarëve që demokratët janë në ditë të vështira? Janë vendosur në zor këto kohë?
Belind Këlliçi: Unë gjykoj që jo çdo e keqe vjen për keq. Me thënë të drejtën ka qenë vetë vendimi i Departamentit Amerikan të Shtetit që ka iniciuar këtë debat të brendshëm brenda Partisë Demokratike, por që për mua ishte kaq i nevojshëm. Sot ne po shohim një debat që duhet të ishte bërë gjatë këtyre 8 viteve me demokratët. Sot po shohim që çdo ditë e më shumë zërat kritikë në Partinë Demokratike po ngrejnë krye, po thonë mendimin e tyre ndryshe dhe po bëhet një analizë e zgjedhjeve të fundit. Po thuhen të vërteta të mëdha, që kishim kohë që nuk i dëgjonim. Dhe në gjykimin tim kjo situatë u ka shërbyer më së shumti thënies së të vërtetave të mëdha brenda Partisë Demokratike dhe forcimit të mendimit ndryshe në këtë parti që është partia që e themeloi mendimin ndryshe. Me të vërtetë nuk është një moment i lehtë. Unë do të isha në rastin më të mirë naiv, nëse do të thoja që është një moment i lehtë, por do të ishte marrëzi nga ana ime nëse do t`ju thosha juve që sot demokratët janë në një situatë krejt normale. Jo, absolutisht jo. Për gjykoj që më mirë që ka ndodhur kjo që ka ndodhur sepse është gjeneruar një energji e jashtëzakonshme brenda partisë demokratike për të thënë disa të vërteta dhe për të zgjedhur vetë cilin rrugëtim duan demokratët me votë.
Mira Kazhani: Belind ke të drejtë për atë që thua që u shkaktua nga Washington-i nga vetë Amerika, por Amerika nuk e pati asnjëherë për qëllim të faktorizonte për të disatën herë Sali Berishën.
Belind Këlliçi: Ja që aktualiteti sot tregon të kundërtën. Zoti Berisha është më aktual se kurrë. Lideri historik i Partisë Demokratike, në gjykimin tim, e kishte mbyllur, e kishte përfunduar ciklin e tij politik dhe ishtë tërhequr në njëfarë mënyre nga karriera e tij dhe nga jeta politike aktive. Me të vërtetë mbante mandatin e deputetit, por të gjithë e kanë parë që ai ka qenë mjaft i tërhequr në jetën publike, përveç përdorimin të Facebook-ut që është një hobi i tij që nuk e mohon askush. Por sot që ne flasim, Zoti Berisha sërish është rikthyer në ring. E detyruan të zbresë në ring dhe pa diskutim që e detyroi kjo situatë dhe kjo vendimmarrje mbi të gjitha e ndjekur me vendimmarrjen e zotit Basha, i cili në mbrëmjen e 9 shtatorit, unë kam qenë pjesë e takimit dhe e tryezës me grupin e deputetëve, ai vendosi të merrte një vendim personal, krejtësisht individual të pakonsultuar me kryesinë, me grupin parlamentar, me strukturat dhe që atë mbrëmje ai pati thënë (unë e mbaj mend shumë mirë) që të gjitha pasojat bien mbi të, për këtë vendimmarrje dhe që ai kishte vendosur që të mos e zbriste debatin në bazë dhe në strukturat e partisë. Dhe sot që ne flasim, jemi shumë larg këtij momenti dhe qëndrimet publike të dy personave në fjalë janë 180 gradë të kundërta me ditën kur ka nisur kjo krizë dhe që mendoj që Washington-i dhe SHBA-ja nuk ka pasur për qëllim aspak debatin e brendshëm në Partinë Demokratike ose çarjen për së brendshmi të PD-së, por ata e kanë shpallur z. Berisha “non grata”. Në dijeninë time z. Berisha nuk kërkon revokim të këtij vendimi dhe nuk po e vë askush në dyshim këtë vendim të Departamentit të Shtetit, por po kërkon transparencë.
Mira Kazhani: Por po kërkon të vërë në vend nderin e tij? Po kërkon të rivendosë dinjitetin dhe vendin e tij, në vend?
Belind Këlliçi: Ka thënë “Unë po bëj një betejë për dinjitetin tim dhe për transparencë”. Pra kërkon transparencë mbi vendimmarrjen.
Mira Kazhani: Je pozicionuar kundër Bashës për të mbrojtur nderin e z.Berisha apo për të nxitur një debat në Partinë Demokratike? Ku je i vendosur ti tani?
Belind Këlliçi: Unë jam tek demokratët. Unë kam qenë dhe jam pjesë e Partisë Demokratike. Partia Demokratike është më e madhe se z.Basha dhe më e madhe se z.Berisha. Unë nuk jam as kundër njërit, as pro tjetrit. Unë jam pro bashkimit të Partisë Demokratike dhe pro një Partie Demokratike që ka një mentalitet vinçent, që ka një qasje prej fituesi, sikundër ne kemi prodhuar fitore të jashtëzakonshme në këto 30 vite. Dhe unë jam pjesë e një force politike që është krenare për historinë e saj dhe që edhe në këtë moment të vështirë, edhe unë si çdo demokrat, të heqim funksionet e mia, por po themi që jam një demokrat i thjeshtë, dhe unë kërkoj transparencë. Edhe unë dua të di se cila është arsyeja që është marrë ky vendim ndaj liderit historik të parties politike ku unë bëj pjesë. Unë Partinë Demokratike nuk e kam zgjedhur për shkak se nuk kisha ndonjë opsion tjetër në jetë ose se nuk kisha se ç`bëja. Unë e dua PD-së. Unë i qëndroj besnik traditës time familjare, por mbi të gjitha jam i djathtë. Besoj tek ekonomia e tregut, besoj tek Partia Demokratike, besoj tek kjo forcë që ka rithemeluar në 1990-ën marrëdhëniet me SHBA-të. Besoj tek SHBA mbi të gjitha. Jam i shkolluar në SHBA dhe sigurisht që për mua SHBA-të janë aleati strategjik i Shqipërisë dhe i Partisë Demokratike. Por më lërë të them vetëm diçka. Nuk do të kishte sot Shqipëria marrëdhënie të qëndrueshme dhe nuk do të qëndronte në NATO krah SHBA-ve nëse nuk do të ishte për Partinë Demokratike. Sot Shqipëria mund të ishte fare thjesht ende në luftën e klasave. Mund të ishte fare thjesht në luftën imagjinare kundër imperialistëve anglo-amerikanë nëse nuk do të ishte për Partinë Demokratike. Është PD-ja që rithemeloi marrëdhëniet me SHBA-në. Ka mirëpritur gjatë qeverisjes së saj të vetmin president amerikan që ka shkelur këmbë në tokë shqiptare dhe unë jam krenar për këto arritje. Ndaj edhe jam i shqetësuar për këtë situatë ku ndodhemi dhe dua përgjigje, si çdo qytetar tjetër.
Mira Kazhani: Meqë më thatë se jeni i pozicionuar në vendin që ju takon me demokratët as me Bashën as me Berishën, Sali Berisha në mendimin tuaj personal, si një politikan i ri, po e bën këtë luftë për të nxjerrë Lulzim Bashën jashtë loje, jashtë partie, për ta përzënë nga partia, apo për t`u bërë ai kryetar i Partisë Demokratike?
Belind Këlliçi: Sali Berisha në gjykimin tim ka një shans që rrallë mund t`i vijë një politikani në jetë. Në moshën që ai është, me eksperiencën që ai ka, i ka ardhur mbase një shans që ai të shlyejë çdo detyrim që ka ndaj demokratëve, ndaj shoqërisë shqiptare dhe për të lënë një trashëgimi të jashtëzakonshme në Partinë Demokratike dhe për t`i lënë institucione sa më të forta Partisë Demokratike. I ka ardhur mundësia për t`i bërë një shërbim të fundit Partisë Demokratike, për të forcuar institucionet brenda saj. Unë nuk e shoh këtë si një betejë të tijën personale kundrejt z.Basha. Padiskutim është një betejë e tij për dinjitet. Padiskutim është një betejë e tij për ‘legacy’-n e tij, për trashëgiminë e tij që i takon ta bëjë. Por nga ana tjetër është një betejë për të rithemeluar edhe njëhetë institucionet në PD. Sepse ajo çka ka qenë më e dëmshmja në gjykimin tim në Partinë Demokratike, në këto 8 vite, ka qenë qasja disfatiste, denatyrizimi që i ka ndodhur Partisë Demokratike dhe shitja e disfatës për fitore. Ne kemi 8 vite që humbasim dhe festojmë fitoret dhe ky është një problem shumë i madh.
Mira Kazhani: Po, dhe Sali Berisha foli vetëm kur iu prek dinjiteti i tij dhe jo dinjiteti i shumë të tjerëve që janë përjashtuar e kanë dalë po kaq të lënduar nga Partia Demokratike, nga disfatat e shumta.
Belind Këlliçi: Edhe unë bie dakord me ju për këtë pjesë që z.Berisha duhet ta kishte iniciuar këtë nismë, foltoren e tij, më përpara. Që në prill të këtij viti.
Mira Kazhani: Po pse duhej ta inicionte Sali Berisha? Pse nis edhe mbaron Partia Demokratike me Sali Berishën? Pse jo një i ri? Pse jo ti Belind?
Belind Këlliçi: Dua të jem krejt i sinqertë me ty. Do doja shumë të isha unë, por nuk jam. Karizmën e z.Berisha unë nuk e kam. Historinë e tij unë nuk e kam. Energjinë e tij sigurisht nuk e ka asnjë demokrat tjetër sot që ne flasim. Tani të jemi të vërtetë. Me të vërtetë ka shumë të rinj. Ka shumë figura të Partisë Demokratike që i janë atashuar lëvizjes së tij dhe foltores, por që sot që ne flasim, është fakt i gjithëpranuar karizma e z.Berisha, energjia e tij e pashtershme, njohuria që ai ka me çdo militant, themelues, anëtar qofshin ata edhe më të rinjtë e Partisë Demokratike dhe fakti që ai ka këtë fuqi për të ngjizur një energji kaq të madhe dhe një lëvizje kaq të fortë vetëm brenda 70 ditësh, në 70 ditë ai ka organizuar 20 foltore që kanë çuar peshë gjithë demokratët nga jugu në veri. Ky është realitet. Unë nuk mundem ta mohoj. Do doja shumë të isha unë, por nuk jam. Ky është realiteti. Dhe z.Berisha ndaj është kaq i veçantë edhe tek demokratët. Unë po flas për realitetin. Nëse unë jam gabim ju lutem të ma mohoni dhe të më jepni një shembull tjetër ose të ma rrëzoni argumentin.
Mira Kazhani: Unë mendoj që dikush që na dëgjon në këto momente, do të thoshte pse jo një djalë i ri të mos ketë ambicie për të drejtuar Partinë Demokratike dhe pse jo të provojë karizmën e tij. Karizma fitohet gjatë rrugës. Është një moment i Mbretëreshës Elizabeth në një bisedë, në një dialog të bukur me Churchill-in, nuk kishte shumë mësime, kishte marrë vetëm ato leksionet e manierave edhe i tha me shqetësim se kishte frikë mos gjithë ata njerëz të kulturuar do ta vinin përpara. Mos u mërzit, i tha Churchill-i se të bën mbretëreshë posti. Kështu që ndonjëherë të bën puna edhe kryetar. Fakti që askush nuk e aspiron dhe të gjithë e presin atë nga Berisha është trishtuese.
Belind Këlliçi: Jo, e keni shumë gabim. Nuk po them që nuk e aspiron askush. E them edhe njëherë, ka shumë të rinj, ka shumë figura brenda PD që aspirojnë të kenë një karrierë në lidershipin dhe në pozicionet më të larta në Partinë Demokratike. Por sot që ne flasim, në kontekstin historik ku jemi sot, në dhjetor të 2021-shit, z.Berisha, me gjithë historikun e tij, është i pozicionuar në këtë moment, në këtë pozicion. Gjendet ai në këtë pozicion.
Mira Kazhani: Çfarë është PD pa Berishën?
Belind Këlliçi: Një parti politike që do të vijonte ecurinë e saj sigurisht pa një ndër themeluesit e saj, siç ka vijuar CDU-ja në Gjermani, pa Konrad Adenauer. Ju përmendët z.Berisha si mundet, por mos harroni që kancelari më i famshëm gjerman, Konrad Adenauer është zgjedhur kancelar në moshën 74 vjeç dhe e ka mbyllur mandatin në moshën 86-vjeçare. Edhe atëherë kishte një kontekst për shkak të luftës, por janë histori që kanë ndodhur këto në botë. Joe Biden ka një karrierë pothuajse prej 6 dekadash në politikën amerikane.
Mira Kazhani: Edhe Sebastian Kurz ishte si ti dikur dhe u bë kancelar, ç`rëndësi ka si shkuan gjërat, e provoi apo jo?
Belind Këlliçi: E provoi dhe meriton një vëmendje të veçantë rasti i tij sepse ka dhënë dy herë dorëheqjen gjatë periudhës që drejtonte qeverinë dhe e njeh institucionin e dorëheqjes. Për këtë për shembull unë jam kundër mentalitetit të z.Basha, si një politikan i ri (se nuk të bën politikan të ri mosha, të bëjnë idetë), z.Basha nuk e njeh institucionin e dorëheqjes. Unë nuk e di çfarë duhet të ndodhë më në Partinë Demokratike dhe sa herë duhet të humbasë një drejtues për të dhënë dorëheqjen dhe për t`u testuar sërish me votëbesim në anëtarësinë e tij. Ky është një problem shumë madhor që ne kemi në Partinë Demokratike dhe ndaj po them që ka ardhur momenti që t`i bëhet një shërbim Partisë Demokratike përmes forcimit të institucioneve. Mua nuk më intereson kulti i individit. Nëse më keni keqkuptuar jua them edhe njëherë. Jam kundër kultit të individit, por jam pro institucioneve. Dhe sa herë kemi mundësinë që të forcojmë institucionet brenda forcës tonë, unë do të jem pro, që të ketë një forcë politike perëndimore, realisht siç duhet të jetë Partia Demokratike e këtij shekulli, ku vendimmarrjen e kanë organet e saj dhe e ka anëtarësia mbi të gjitha. Jo një individ që thotë kjo është vendimmarrja ime individuale, por përgjegjësinë nuk e mbaj unë, e mbajnë gjithë demokratët. Jo, kjo nuk është normale në gjykimin tim.
Mira Kazhani: Sa e lehtë është të thuash të vërtetën në politikë? Se kam vënë re që edhe kur e kanë thënë kolegë të tutë, majtas, djathtas, janë përjashtuar dhe lënduar kur thonë të vërtetën, vazhdimisht.
Belind Këlliçi: Pyetja është sa e lehtë, unë do të thoja, shumë e vështirë, sepse është instaluar një mentalitet përjashtues në politikën shqiptare, për ata që guxojnë dhe thonë të vërtetat dhe për mua ky është një problem shumë i madh. Edhe në qasje të tjera publike që kam pasur kam kërkuar ndjesë pse nuk kam reaguar më përpara etj, etj, është për shkak se në momente të caktuara, jo të gjithë kemi thënë të vërtetat. Dhe i kemi bërë një dëm në mënyrë indirekte forcës tonë politike duke ecur me rrjedhën. Na kapi rrjedha të gjithëve dhe ka ardhur momenti për të thënë të vërtetat ashtu siç janë. Më mirë një fund i dhimbshëm se një dhimbje pa fund. Unë gjykoj që në këtë moment vetëm e vërteta mund të zgjidhë krizën në PD dhe vetëm pasja e kurajës, vënia e gishtit në plagë dhe adresimi i problemit mund të zgjidhë problemin. Ne kemi pasur një problem shumë të madh këto dy muaj. Është refuzuar nga ana e lidershipit të PD-së të pranohet që ka një krizë. Pra as nuk njihet problemi. Politikanët nuk mund të fshihen pas gishtit. Minimumi, gjysma e rrugës është të pranosh njëherë që ke një problem, që ka një krizë dhe më pas të japësh më të mirën tënde për të zgjidhur krizën në të mirë të forcës tënde politike dhe siglës. Unë si Belind po jua them edhe njëherë, nuk jam në Partinë Demokratike as për Lulzim Bashën, as për Sali Berishën. Jam në Partinë Demokratike sepse unë besoj tek e djathta.
Mira Kazhani: Kush mendon se mund të jetë kryetari i Partisë Demokratike në dhjetor, në janar?
Belind Këlliçi: Tani do të të jap përgjigjen prej politikani. I takon 11 dhjetorit, Kuvendit Kombëtar, që është një Kuvend i Jashtëzakonshëm. Duhet të ndalemi një sekond edhe tek kjo pjesë. Është hera e parë që një Kuvend Kombëtar, që është organi më i lartë vendimmarrës në Partinë Demokratike, thërritet nga vetë anëtarësia, nga vetë delegatët. Janë 4200 delegatë, por në dijeninë time, sot që ne flasin, janë mbi 4900 që kanë firmosur për mbajtjen e këtij Kuvendi të Jashtëzakonshëm për të adresuar një situatë të jashtëzakonshme në Partinë Demokratike. Nuk kemi një situatë të zakonshme. Vetëm ky Kuvend mundet të vendosë se cili do të jetë orintimi politik i PD-së, fati i lidershipit të PD-së, të paktën në katër vitet që vijnë. Aty do të ketë mundësinë kushdo që ka ambicie, kushdo që ka një platformë, kushdo që mendon ndryshe nga z.Berisha dhe z.Basha, të votëbesohet me platformën e tyre dhe të vijnë dhe t`u mbushin mendjen demokratëve që kjo është rruga më e shpejtë sesi ne Partinë Demokratike e sjellim në qeverisje.
Mira Kazhani: Pse nuk e ke ti një platformë?
Belind Këlliçi: Sepse unë besoj tek karriera hap pas hapi. Unë jam kundër katapultimeve. Unë jam kundër promovimeve të panatyrshme. Kam 12 vite që aderoj.
Mira Kazhani: Promovimet e panatyrshme i ka bërë Berisha që ti mendon që ka karizmë dhe është lideri i duhur, për aq sa ka qenë.
Belind Këlliçi: Kush mendon që Sali Berisha nuk ka bërë gabime? Sheh tek unë dikë që thotë z.Berisha nuk ka gabuar?
Mira Kazhani: E vlerësove si lider dhe po them ja ku është Partia Demokratike sot.
Belind Këlliçi: Patjetër që ka gabuar dhe po paguan një faturë për shkak të gabimeve të tij në 3 dekada. Patjetër. Një nga gabimet e tij më të mëdha që ai po e pranon vetë ka qenë promovimi me forcë, imponimi me forcë i z.Basha.
Mira Kazhani: Belind, a beson tek drejtësia shqiptare ti?
Belind Këlliçi: Jo.
Mira Kazhani: Mendon që është e korruptuar?
Belind Këlliçi: Po, realisht. Edhe po jua jap përgjigjet shumë të prera sepse është në besim i imi i palëkundur sidomos këto vite që jam hasur edhe shpesh me padi. Edhe sot që ne flasim ndaj meje qëndrojnë 11 padi. Kam 11 çështje në Gjykatë, në gjykimin tim tërësisht të padrejta. Unë vijoj të ndjek çështjet gjyqësore, por për të njëjtat çështje që rëndojnë akuzat mbi mua, në momentin që forca ime politike, PD ka depozituar kallëzime në SPAK, për të njëjtat afera, nuk është gjetur kurrë koha nga organet e reja të drejtësisë për të bërë hetime. Ndërkohë që gjendet koha për të më thërritur mua deri tani 36 herë në gjyq për shpifje, pse jam kallëzuar për shpifje. Kështu që nuk ka një standard. Ka një standard të dyfishtë në fakt përsa i përket trajtimit të pushtetarëve dhe trajtimit të shoqërisë civile, opozitarëve, njerëzve të thjeshtë që e kanë shumë të vështirë të gjejnë drejtësinë.
Nëse mund të më lejosh që të kthehem, sepse të lashë pa të dhënë përgjigje tek pyetja a e aspiroj unë apo jo pozicionin drejtues në Partinë Demokratike dhe më pyetët qëparë pse unë jo, ose dikush tjetër.
Mira Kazhani: Kam përshtypjen që më the diçka, që ‘pres të eci hap pas hapi, nuk katapultohem’.
Belind Këlliçi: Po, jam kundër katapultimit sepse është një fenomen i cili e shkatërron çdo forcë politike. Individë të katapultuar, të importuar dhe individë që i imponohen një force politike, për shkak të forcës që mund të ketë lidershipi në një moment të caktuar përherë kanë dështuar në drejtimin e një force politike. Ndaj unë gjykoj që edhe në moshën që unë jam, jam shumë i ri për ta aspiruar dhe për ta pasur këtë ambicie dhe politika shqiptare duhet të shkëputet nga modelet kur ka pasur dikur kryeministra 29 apo 30 vjeç. Sepse nëse je kryeministër 30 apo 35 vjeç çfarë do të bësh në moshën 40-45 vjeçare? Nëse e trajton politikën si një profesion. Unë e shoh si një profesion.
Mira Kazhani: Të kuptoj, por sinqerisht nuk doja të të kompleksoja sepse jo vetëm ti, por askush si në Partinë Socialiste, si në Partinë Demokratike edhe në partitë e tjera më të vogla, nuk kemi dëgjuar ndonjë që të thotë unë dua të jem kryetari. Kryetari ka 30 vjet që në Shqipëri është si Zoti. Askush nuk e sfidon liderin e madh edhe historik, si majtas si djathtas.
Belind Këlliçi: Ndaj edhe duhen institucione të forta. Ndaj kjo betejë kërkon institucione të forta, që të decentralizohet sa më shumë pushteti i liderit në një forcë politike dhe fuqinë ta marrin në të vërtetë organet, institucionet.
Mira Kazhani: Pse nuk e besoni Washington-in që thotë se Berisha është i korruptuar? Çfarë prove kërkohet?
Belind Këlliçi: Do doja shumë të shihja një fakt.
Mira Kazhani: Nga kush do ta shihni faktin?
Belind Këlliçi: Do doja të shihja një fakt nga ndonjë gjykatë.
Mira Kazhani: Në Shqipëri?
Belind Këlliçi: Kudoqoftë, në çdo vend të botës. Qoftë edhe në Amerikë, qoftë diku në perëndim, qoftë edhe në vende të tjera. Se mund të ketë edhe akuza të ngritura në vende të tjera. Nuk ka lidhje. Pra do doja shumë të shihja një fakt.
Mira Kazhani: E pret këtë fakt nga gjykatat shqiptare?!
Belind Këlliçi: Do duhet për t`u parë. I kanë të gjitha mundësitë. I kanë pasur për 8 vite. Zoti Berisha, për të mos bërë avokatin e tij, por për të thënë vetëm diçka, çdo opozitar, jo vetëm ai, ka 8 vite që është në opozitë dhe ka pasur mundësinë çdo organ ligjzbatues për të ngritur akuza në këto 8 vite kundër çdo politikani që ka qenë në pozitë, që e ka lënë qeverisjen në këto 8 vite.
Mira Kazhani: Pak më parë thatë se është e korruptuar drejtësia në Shqipëri dhe nuk i besoni. Po në këtë rast do t`i besonit? Nëse do thoshte që s`është e vërtetë, ose është e vërtetë?
Belind Këlliçi: Minimumi duhet të kishte një akuzë që ne të paktën ta shqyrtonim. Të bënim transparencë me një akuzë.
Mira Kazhani: Mund të jetë dhe kjo pjesë e korrupsionit për shembull, që s`e thonë? E kapjes nga pushtetarët që përmende?
Belind Këlliçi: Mund të jetë pjesë e pesonave që mund të ndikojnë. Na duhen faktet. Të dalin faktet kush e ka kapur drejtësinë? Për të mos i hyrë kësaj drejtësie të re që kemi sot. Unë nuk ka parë ndonjë rezultat. Vetëm peshkun e madh nuk po e shohim akoma. Peshku qelbet nga koka, po ende nuk e kemi parë peshkun e madh të drejtësisë. Kemi parë vetëm qytetarë të thjeshtë dhe kjo nuk është normale. Kështu që unë do doja organe drejtësie shumë herë më efiçente, shumë herë më të përgjegjshme që të kishin dhënë rezultate. Një kohë e mjaftueshme tashmë 5 vite për intitucionet e reja dhe nuk kam parë akoma rezultate. Kështu që për t`u kthyer tek pyetja juaj, do t`ju thoja që nuk ka të bëjë aspak foltorja me qëndrimet e SHBA-ve. Foltorja është pikërisht mishërimi më i mirë i demokracisë amerikane, ku flitet pa doreza, ku flet baza, ku demokracia e drejtpërdrejt implementohet aty në foltore. Sepse ju e shihni që nuk ka censurë. Njerëzit me çdo lloj formimi vijnë atashohen dhe flasin pa censurë. Thonë mendimet e tyre. Dhe me të vërtetë foltorja është i vetmi mekanizëm, i vetmi instrument në gjykimin tim për të bërë një ndryshim në Partinë Demokratike, për të thënë disa të vërteta që nuk thuhen prej vitesh në PD. Ndaj unë i jam bashkuar foltores si ide. Për mua vetëm ky instrument mund të ngjiste këtë lloj energjie, këtë lloj optimizmi dhe këtë lloj lirie për të thënë atë që mendon. Ndaj edhe jemi pjesë e këtij intrumenti ndryshimi. Është kaq e thjeshtë. Nuk ka të bëjë fare me fatin personal të z.Berisha, as me fatin personal të z.Basha, për të cilin, unë si drejtues i Forumit Rinor në këto 6 vite, nuk kemi lënë qytet, fshat e rrugicë, e lagje pa trokitur derë më derë duke kërkuar votë për Partinë Demokratike në radhë të parë dhe për Lulzim Bashën në radhë të dytë.
Mira Kazhani: Nëse do të kërkoja një emër tjetër veç Berishës që e ke parë në këto 30 vite!
Një lider hipotetik të PD do ta thoje dot sot?
Belind Këlliçi: Në këtë moment që ju më pyesni, nuk e di por di t`ju jap një analogji. Në 2013-ën kur z.Berisha u largua nga pushteti, ai në radhë të parë dha dorëheqjen. Pra njohu institucionin e dorëheqjes edhe brenda Partisë Demokratike dhe hapi një kapitull të ri për Partinë Dempokratike. Në atë periudhë, në ato vite ishin rreth 5 apo 6 politkanë të cilët kishin profilin për ta pasuar z.Berisha brenda Partisë Demokratike.
Mira Kazhani: Për shembull?
Duke nisur nga Lulzim Basha që u zgjodh kryetar. Nga i ndjeri Sokol Olldashi, nga z.Topalli, z.Majlinda Bregu, z.Astrit Patozi, mbase z.Ridvan Bode po ç`rëndësi ka. Ishin politikanë që kishin një profil të lartë, të afirmuar prej dy dekadash dhe që ishin gati dhe shiheshin si figura potenciale për të marrë një ditë drejtimin e Partisë Demokratike.
Mira Kazhani: Edhe? Përfunduan të gjithë jashtë, se përveç fatit të të ndjerit Olldashi, të gjithë u përjashtuan dhe ikën.
Belind Këlliçi: Prandaj po vij tek këto 8 vite. Në këto 8 vite është mbytur çdo zë i mundshëm.
Mira Kazhani: S`e keni kuptuar pak vonë?
Belind Këlliçi: Më mirë vonë se kurrë. Kështu që është një shans i fundit për të hapur nga të katërta anët Partinë Demokratike dhe për të mirëpritur çdo të ri apo çdo politikan që ka potencial për të rikthyer figura të larguara nga Partia Demokratike në PD, sepse PD-ja ka figura që janë rikthyer shpesherë në gjirin e saj. Janë larguar me të padrejtë në në moment dhe janë rikthyer më vonë. Dhe për të gjitha kontributet e kësaj force politike në këto 3 dekada.
Mira Kazhani: Po ndonjë nga emrat që pëmende ka shanse të rikthehet?
Belind Këlliçi: Nuk jam në dijeni, por uroj që të gjendet platforma e duhur dhe mundësia që të gjithë këta që përmenda edhe persona të tjerë në këto 8 vite që mund të jenë larguar nga PD të vijë momenti që të gjithë të jenë bashkë në një front.
Mira Kazhani: Ka shanse që të kemi dy Parti Demokratike që PD të ndahet në dysh?
Belind Këlliçi: Në gjykimin tim, jo. Nuk do të ketë një shans të tillë.
Mira Kazhani: Vulat i ka z.Basha pavarësisht të gjithave.
Belind Këlliçi: Po kryetar nuk të bën vula, kryetar të bëjnë njerëzit. Kryetar nuk të bën zyra, kryetar të bëjnë mbështetësit e tu, ata që kanë derdhur djersë, kjo parti politike ka derdhur gjak për këtë forcë politike dhe sigurisht të bëjnë mbështetësit e tu.
Mira Kazhani: Nëse do të jetë kryetar z.Berisha kjo do të jetë një shenjë e mirë për të ardhmen e Partisë Demokratike? E beson vërtet këtë?
Belind Këlliçi: Unë mendoj se z.Berisha ka një forcë dhe ka një aftësi për të qenë mbi çdo fraksion brenda partisë politike që ai ka drejtuar për vite dhe që ka milituar, dhe që është PD. Dhe duam apo s`duam z. Berisha qëndron mbi çdo rrymë brenda PD. Kështu që thënë këtë mendoj që mund të ishte e vetmja figurë politike në PD që mund të kishte forcën sot dhe eksperiencën e duhur politike për të bashkuar të gjitha kontributet në vite.
Se sa i dëmshëm apo se sa i favorshëm mund të ishte rikandidimi i tij si kryetar partie dhe zgjedhja e tij si kryetar partie, këtë do duhet ta shohim në muajt në vijim. Unë nuk e di nëse ai do të paraqesë një platformë dhe do të garojë në datën 11. Se ka pikëpyetje nga më të shumtat që a po e bën z.Berisha këtë për veten e tij apo e bën për dikë tjetër etj etj. Nuk do të kishte moral z.Berisha që këtë betejë ta bënte për dikë tjetër. E imponoi dikë për dy dekada në Partinë Demokratike. Nuk do të kishte më moral që këtë betejë ta bënte për t`iu imponuar demokratëve një figure tjetër. Kështu që unë uroj dhe shpresoj që në PD njerëzit të ndihen të lirë, për të vendosur me votën e tyre, vetë ata orientimin që duan dhe forcën e tyre politike. Dhe kjo çështje është esenciale për vetë PD-në në gjykimin tim.
Mira Kazhani: Jam dakord për shumë gjëra që thoni ju Belind dhe nuk ju kam zgjedhur rastësisht, por kam parë tek ju modelin e një djali dhe politikani të ri tek e djathta shqiptare. Do doja që të ishit ambicioz, sinqerisht. Është e vërtetë, Sali Berisha më pëlqen, s`më pëlqen mua apo ndonjë tjetri, është një ‘fighter’, një njeri beteje, por të gjithë e dimë dhe e pranojmë, disa me zë, disa pa zë që nuk mund të jetë e ardhmja, por sidomos të kesh Shtetet e Bashkuara kundër nuk është një avantazh për Partinë Demokratike.
Një pyetje të fundit për ta mbyllur. Partia Demokratike është në kërkim të partisë apo të kryetarit në këto ditë?
Belind Këlliçi: Partia Demokratike është në kërkim të institucioneve, të një partie moderne, të një partie të denjë për të qenë anëtare me të drejta të plota e partive popullore Europiane, e PPS-së. Partia Demokratike është në kërkim të rregullave të brendshme, të qarta dhe ka një problem. Nëse ne nuk dimë të qeverisim forcën tonë politike si mundet të aspirojmë për të qeverisur Shqipërinë nesër. Kështu që në momentin që ne shkelmojmë Kushtetutën tonë, që është Statuti ynë dhe nuk respektohen institucionet e partisë tonë, si mundet të pretendojmë që në një të ardhme të jemi një alternativë qeverisëse për vendin dhe të marrim frenat e vendit në dorë? Kështu që PD-ja është në kërkim të institucioneve të saj. Është në kërkim të meritokracisë mbi të gjitha. Ka nevojë imediate për meritokraci në PD dhe është në kërkim të lirisë. Kjo forcë politike u krijua mbi lirinë e të shprehurit mendimin ndryshe dhe ndaj unë gjykoj sot është momenti më i mirë për ta rithemeluar PD-në dhe për ta ringritur edhe njëherë këtë forcë politike dhe për t`u bërë të gjithë bashkë për të punuar që aspiratat e studentëve të dhjetorit të vitit ’90, që për fat të keq nuk janë plotësuar, kjo forcë politike u themelua nën thirrjet e studentëve “E duam Shqipërinë si gjithë Europa” t`i bëjë kjo forcë politike realitet.
Mira Kazhani: Sa vjeç je Belind?
Belind Këlliçi: 34.
Mira Kazhani: Je mirë me moshën. Sipas parashikimeve që bëjnë mediat për kryetarin e ri të ardhshëm. Tjesht për batutë.
Belind Këlliçi: (qesh) Faleminderit, por mosha shpesh në politikë, nuk ka të bëjë, kanë të bëjnë në fakt idenë dhe vizioni.
Mira Kazhani: Jam shumë dakord me ty, absolutisht. Kemi parë të rinj që nuk dinë të thonë asgjë.
Belind Këlliçi: Që janë më të plakur se 70-vjeçarët dhe kemi parë 70-vjeçarë që janë më të rinj se 30-vjeçarët.
Mira Kazhani: Po një mendësi e re ama duhet në politikë.
Belind Këlliçi: Plotësisht dakord.
Mira Kazhani: Duhet, edhe me disa parime të reja.
Një përgjigje të fundit shumë shkurt për ata që mendojnë se je shantazhuar.
Belind Këlliçi: Absolutisht. Kjo është qesharake. Ajo që të bën çudi dhe habi shpesh në ambientet politike, është që opsioni i fundit që njerëzit mund të flasin, është pikërisht ajo çfarë ti thua dhe ajo çfarë ti deklaron publikisht dhe çfarë ti ndjen. Domethënë njerëzit janë të gatshëm të ngrejnë teori konspiracioni nga më të ndryshmet, histori nga më të ndryshmet, vetëm për të refuzuar realitetin, për të parë realitetin me sy dhe vetëm për të refuzuar faktin që ndodhen përpara një krize. Ajo çfarë unë kam thënë nga dita e parë edhe lidershipit të partisë, është se jemi në një krizë shumë të fortë që nëse nuk e adresojmë, rrezikon jetën e kësaj force politike, ekzistencën e forcës tonë politike. Dhe nëse nuk biem dakord që ne të përballemi me këtë krizë që duhet ta zgjidhim, nuk jemi aspak në rrugën e duhur. Tani pavarësisht çdo gjëje që mund të thuhet, unë jam demokrat, mbeten demokrat, do të mbetem demokrat. Besoj tek kjo forcë politike dhe jam po e mbyll me atë që e nisa në fakt, jo çdo e keqe vjen për keq.
Mira Kazhani: Faleminderit Belind!
Belind Këlliçi: Faleminderit ju!